ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ ΓΛΥΚΟ, ΤΟ - Νίνος Φένεκ Μικελίδης

Την αφοπλιστική ιστορία έρωτα ανάμεσα σε δυο μοναχικά, ηλικιωμένα πρόσωπα, αφηγούνται στην όμορφη, συγκινητική ιρανική ταινία τους, «Το αγαπημένο μου κέικ», η Μαριάμ Μογκαντάμ και ο Μπεχτάς Σαναϊντά, που πρωτοείδαμε στο περσινό φεστιβάλ του Βερολίνου. Στο οποίο δυστυχώς η ιρανική κυβέρνηση δεν τους επέτρεψε να ταξιδέψουν για να παραστούν στην προβολή της.

Από τότε που η κόρη της, μαζί με την εγγονή της, έχει εγκατασταθεί στην Ευρώπη, η 70χρονη χήρα Μαχίν ζει μοναχή στην Τεχεράνη, περνώντας το χρόνο της συνομιλώντας τηλεφωνικά με συνομήλικες φίλες της, με τις οποίες κάθε τόσο συναντιέται σε διάφορα εστιατόρια για να πουν τις ιστορίες και τις σκέψεις τους. Όταν κάποτε αποφασίζει να σπάσει τη μοναχική της ρουτίνα και να γευτεί ξανά τις απολαύσεις του έρωτα, η Μαχίν γνωρίζει τον ταξιτζή Φεραμάζ, ένα σαν κι αυτήν μοναχικό χήρο, με τον οποίο θα περάσει μιαν απρόσμενη, αξέχαστη βραδιά.

Στο πρώτο μέρος της ταινίας, οι δυο σκηνοθέτες καταγράφουν με χιούμορ και συμπάθεια μέσα πάντα από μια μελαγχολική ατμόσφαιρα, τις συναντήσεις της Μαχίν με τις φίλες της, τις ερωτικές και άλλες διηγήσεις  τους, μαζί και τις παραποντιές τους να αποφύγουν τη σύλληψη από την «Αστυνομία ήθους» που παρακολουθεί από κοντά τη ζωή τους – σε μια σκηνή μάλιστα η Μαχίν (μια εξαιρετική ερμηνεία από τη Λίλι Φαρχαντπούρ) παρεμβαίνει τολμηρά για να σώσει μια νεαρή από σύλληψη επειδή δεν φορούσε σωστά τη μαντήλα της!

Στο δεύτερο μέρος, παρακολουθούμε την Μαχίν όταν ανακαλύπτει σε εστιατόριο τον μοναχικό ταξιτζή και τον τρόπο με τον οποίο καταφέρνει να τον πείσει να την πάει στο σπίτι της. Περιγραφές δοσμένες με χιούμορ, με τη Μαχίν να αλλαζει φορέματα και να ντύνεται ελκυστικά, να ψάχνει για μοναχικό άντρα σε διάφορα μέρη για να καταλήξει στο εστιατόριο, όπου συναντά τον συνομήλικό της ταξιτζή και πρώην στρατιωτικό, που είχε στο παρελθόν  προβλήματα με τις αρχές (επειδή έπαιζε μουσική σε ένα γάμο!).

Το κέικ του τίτλου εμφανίζεται στο τρίτο μέρος (που τελικά μετατρέπεται δραματικό) της ταινίας, όταν η Μαχίν το φτιάχνει για τον Φεραμάζ, στο διαμέρισμα της, όπου τους δίνεται η ελευθερία να εκφραστούν ελεύθερα και να ζήσουν όμορφες ερωτικές (χωρίς σεξουαλικη επαφή) στιγμές, από τις οποίες δεν λείπει και κάποια μελαγχολία, μέχρι το αναπάντεχο φινάλε, φινάλε έξυπνο, στο πνεύμα του συμπατριώτη τους, Αμπάς Κιαροστάμι. Συνολικά μια όμορφη, γλυκιά, συγκινητική, ταυτόχρονα απολαυστική ταινία, που με το δικό της ευφυή τρόπο κριτικάρει τα καταπιεστικά καθεστώτα.

Νίνος Φένεκ Μικελίδης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα enetpress.gr