TATAMI - Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΗΣ - Παυλίνα Αγαλιανού

Κατά τη διάρκεια του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Τζούντο, η Ιρανή αθλήτρια Λέιλα και η προπονήτριά της Μαριάμ λαμβάνουν ένα τελεσίγραφο από την κυβέρνηση που διατάσσει την Λέιλα να προσποιηθεί έναν τραυματισμό και να χάσει. Με την ίδια και την οικογένειά της να κινδυνεύουν, η Λέιλα βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα τεράστιο δίλημμα: Να συμμορφωθεί με το καθεστώς όπως επιμένει η προπονήτριά της ή να συνεχίσει να αγωνίζεται.

Η Ιρανή πρωταγωνίστρια της ταινίας «Ιερή Αράχνη» (Holy Spider) και ο Ισραηλινός σκηνοθέτης της ταινίας «Golda» ενώνουν τις δυνάμεις τους για να φέρουν στο φως αυτή την ιστορία. Είναι η πρώτη συνεργασία σκηνοθετών από το Ιράν και το Ισραήλ στη μυθοπλασία, όπως ενημερωθήκαμε από την περιγραφή του Φεστιβάλ κινηματογράφου Βενετίας. Η ιστορία αυτή αντικατοπτρίζει την ιστορία Ιρανών αθλητών που η ιρανική κυβέρνηση τους απαγορεύει να αγωνιστούν με το Ισραήλ. Φέρνουμε το παράδειγμα της ιστορίας του αθλητή τζούντο Saeid Mollaei, που μοιάζει πολύ με την ιστορία της ταινίας. Εδώ σαφώς το άθλημα παραμένει αλλά το φύλο αλλάζει, ενδεχομένως για να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στην ιστορία. Θα πείτε πρέπει κάθε Ισραηλινός σκηνοθέτης να πληρώνει το «προπατορικό αμάρτημα», αλλιώς απορρίπτουμε τη δουλειά του; Κάθε Ισραηλινό σκηνοθέτη που δεν έχει ταχθεί ξεκάθαρα με την πλευρά του δίκιου, σαφώς και τον εξετάζουμε ενδελεχώς για τις προσθέσεις του, αν μη τι άλλο... Γιατί είναι το λιγότερο υποκριτικό το να κόπτεται ένας Ισραηλινός σκηνοθέτης για τα ανθρώπινα δικαιώματα μετά από 70 και πλέον χρόνια ισραηλινής κατοχής στην Παλαιστίνη. Στην περίπτωση του Γκι Νατίβ τα πράγματα είναι πιο απλά, αφού κρατάει «ίσες αποστάσεις»... υπέρ του Ισραήλ. Να πούμε ότι αισθητικά η ταινία είναι υπέροχη, με ασπρόμαυρη εξαιρετική φωτογραφία και ωραίες ερμηνείες... Αλλά τι να το κάνεις; Είναι το ακριβές παράδειγμα πως η άψογη φόρμα περνάει το περιεχόμενο κατά παραγγελία.

Παυλίνα Αγαλιανού
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα rizospastis.gr