Όταν ο αυτοκράτορας της Κίνας διατάζει ότι ένας άντρας ανά οικογένεια πρέπει να υπηρετήσει στον αυτοκρατορικό στρατό για να υπερασπιστεί τη χώρα από τους εισβολείς του Βορρά, η Μουλάν, η μεγαλύτερη κόρη ενός φημισμένου πολεμιστή, παίρνει τη θέση του άρρωστου πατέρα της για να τον σώσει από βέβαιο θάνατο. Η μεταμφιεσμένη σε άντρα Μουλάν περνάει από δεκάδες δοκιμασίες για να τα καταφέρει αλλά πάντα καιροφυλακτεί ο κίνδυνος να αποκαλυφθεί η πραγματική της ταυτότητα.
Η ιστορία της Μουλάν είναι η ιστορία της Γυναίκας. Σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης, σε όλες τις εποχές από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι σήμερα. Σε μια σκηνή του φιλμ η ηρωίδα έρχεται αντιμέτωπη με τη Μάγισσα της Γκονγκ Λι, η οποία είναι ταγμένη με τον στρατό του εχθρού που σχεδιάζει την ανατροπή του κινέζου αυτοκράτορα. Η μάγισσα με τις σκοτεινές υπερδυνάμεις εντυπωσιάζεται από τις ικανότητες της Μουλάν αλλά αντιλαμβάνεται το ψέμα της μεταμόρφωσής της. «Εμείς οι δύο είμαστε ίδιες» της λέει και υπογραμμίζει, «όπως με εξοστράκισαν και μένα επειδή ήμουν πιο δυνατή από τους άντρες έτσι και εσύ αναγκάζεσαι να μεταμφιεστείς σε άντρα για να γίνεις αποδεκτή».
Η live action ιστορία της ντισνεϊκής Μουλάν δεν είναι μόνο μια χορταστική περιπέτεια πολεμικών τεχνών αλλά μια δυνατή φεμινιστική ματιά (στην αρχή του φιλμ ετοιμάζεται το προξενιό της Μουλάν αλλά καταλήγει σε ναυάγιο) σε έναν αρχετυπικό μύθο. Το πιο πετυχημένο στοιχείο του φιλμ είναι η θαυμαστή ισορροπία μεταξύ παραμυθιού και ρεαλισμού. Σε μια πλοκή που συνδέει το γενικό ιστορικό πλαίσιο (οι επιδρομές φυλών είτε από τον βορρά είτε από τη δύση δοκίμαζαν τη συνοχή των κινεζικών βασιλείων και την αντοχή των δυναστειών τους) με την προσωπική ιστορία της Μουλάν, το σημείο που κάνει την κρίσιμη διαφορά είναι η θαυμάσια αποτύπωση και κυρίως κατασκευή της. Είναι ένα εντυπωσιακό επικό ταξίδι που θα οδηγήσει την αφελή και παιχνιδιάρα νεαρή κινεζούλα σε εκπληκτική πολεμίστρια που θα κερδίσει τον σεβασμό ενός ολόκληρου έθνους. Δεν γίνονται βέβαια όλα με την ίδια μαστοριά καμωμένα.
Σε σχέση με το animation του 1998 η ταινία υστερεί σε μουσικοχορευτικά πρελούδια (ευτυχώς απουσιάζουν) αλλά και χιούμορ (δυστυχώς καθώς είναι πιο παιδιάστικο και αφελές από ό,τι χρειάζεται) ενώ οι σκηνές μαχών παρότι θεαματικά φτιαγμένες δεν έχουν ούτε σταγόνα αίμα λόγω της απαιτούμενης καταλληλότητας για το ανήλικο κοινό. Επίσης οι διάλογοι είναι σε άψογα αγγλικά, κάτι που όσο να είναι ξενίζει. Πάντως η ζωντανή «Μουλάν» έχει δυναμισμό και χάρη, μεγάλο μέρος της οποίας οφείλεται στην αφοπλιστική γοητεία της πιτσιρίκας Γιφέι Λιου.
Κωνσταντίνος Καϊμάκης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα athensvoice.gr