ΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ - Στράτος Κερσανίδης
Τα 80α γενέθλια
Ο Μανόλης και η Σοφία ετοιμάζονται να γιορτάσουν τα 80στα γενέθλια του Δημήτρη, πατέρα του Μανόλη. Σε λίγο θα καταφθάσουν και η Ελένη -αδελφή του Μανόλη- με τον άνδρα της το Γιώργο και ο Αλέξης, το τρίτο παιδί του Δημήτρη. Η παρέα εύχεται στο Δημήτρη ο οποίος παρακολουθεί αμίλητος εξαιτίας του εγκεφαλικού που έχει υποστεί. Όταν μετά από λίγο μεταφέρουν τον πατέρα στο δωμάτιό του και οι επισκέπτες ετοιμάζονται να φύγουν ο Μανόλης τους ζητά να μείνουν για να συζητήσουν το τι θα κάνουν με τον πατέρα, καθώς αυτός και η γυναίκα του δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα μαζί του. Η συζήτηση αρχίζει και γίνεται όλο και πιο έντονη και σύντομα θα εξελιχθεί σε καυγά. Βαριές κουβέντες και προσβολές ακούγονται ενώ αποκαλύπτονται σκέψεις και διαθέσεις που κανείς δεν τολμούσε ως τώρα να ομολογήσει. Τι θα κάνουν τελικά με τον άρρωστο πατέρα; Άραγε ο Δημήτρης, ο οποίος δεν μπορεί να μιλήσει αλλά καταλαβαίνει τα πάντα, ακούει τι διαδραματίζεται στο διπλανό δωμάτιο;
«Με αξιοπρέπεια» λέγεται η πολύ δυνατή αυτή ταινία δωματίου, που έχει έντονες εναλλαγές συναισθημάτων και είναι σκηνοθετημένη με ρεαλισμό. Μια ομάδα συγγενών τρώνε τις σάρκες τους φτάνοντας σε μεγάλη ένταση.
Ο Δημήτρης Κατσιμίρης σκηνοθετεί μια ομάδα συγγενών που “τρώνε τις σάρκες τους”, κινείται με μαεστρία ανάμεσά τους με την κάμερα, φιλμάρει στα πρόσωπα δίνοντας έτσι μεγαλύτερη ένταση στο λόγο. Σκηνοθετεί με αμεσότητα και αναδεικνύει ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο θέμα. Κάτι για το οποίο πολλές οικογένειες φτάνουν στα άκρα όταν πρόκειται να πάρουν αποφάσεις που αφορούν το μέλλον των ηλικιωμένων συγγενών τους. Και όταν στη μέση μπαίνουν και περιουσίες και κληρονομιές τότε οι καταστάσεις γίνονται ακόμη πιο άγριες! Μη μου πείτε πως δεν γνωρίζετε οικογένειες που τα μέλη τους δεν μιλιούνται εξαιτίας ενός σπιτιού, ενός χωραφιού ή κάποιων τραπεζικών καταθέσεων! Ή πως δεν έχετε ακούσει για εγκατάλειψη ηλικιωμένων σε γηροκομεία που κανείς δεν πηγαίνει να τους επισκεφθεί!
Ο σκηνοθέτης θίγει ένα θάμα που μας αφορά όλους. Και το φέρνει εις πέρας με τον καλύτερο τρόπο, με ένα δυνατό κι αληθινό σενάριο, με δυναμική, μετωπική και έντονη σκηνοθεσία, με πολύ καλές ερμηνείες. Τέλος, μετατρέπει σε πλεονέκτημα τα λίγα τετραγωνικά μέτρα που έχει στη διάθεσή του, κινούμενος διαρκώς ανάμεσα στους χαρακτήρες του την ώρα που εκείνοι κατασπαράζονται.
Στράτος Κερσανίδης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα kersanidis.wordpress.com