Απλό σε δομή αλλά χορταστικό πολιτικό δικαστικό δράμα, για την δίκη του Πιέρ Γκολντμάν το 1976. Αριστερός ακτιβιστής που είχε καταδικαστεί σε ισόβια κάθειρξη για τέσσερις ένοπλες ληστείες, μία από τις οποίες είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο δύο φαρμακοποιών, ο Γκολντμάν υποστηρίζει θερμά την αθωότητά του και γίνεται είδωλο της διανοούμενης Αριστεράς. Το βάρος πέφτει σε ένα νεαρό δικηγόρο που αναλαμβάνει την υπεράσπισή του.
Αν περιμένατε τη στιγμή που ένα δικαστικό θρίλερ θα αποτελείται πρακτικά εξολοκλήρου από σκηνές «δράσης» μες στην αίθουσα του δικαστηρίου, αυτή είναι η ταινία για εσάς. Υπάρχει μια διάχυτη αίσθηση αμφισημίας, που αφορά στον άνθρωπο ως πολιτικό ον και στη φιλοσοφία του δικαιώματος στην ισότητα, και δεν εξαντλείται σε ένα απλό «ποιος το έκανε». Όλο το φιλμ στήνεται πάνω στις εντός δικαστηρίου διαδικασίες καθώς ένας κατηγορούμενος φαίνεται όλο και περισσότερο πως συγκεντρώνει πάνω του μεθοδεύσεις και προκαταλήψεις ενός κοινωνικού ιστού σε κρίση. Σταδιακά τα πάντα τίθενται υπό κρίση και αμφισβήτηση, με τρόπο έξυπνο αλλά και κινηματογραφικά απολαυστικό, με τον σκηνοθέτη Σεντρίκ Καν (“Το Γύρισμα”) σε μεγάλο έλεγχο φόρμας και σασπένς και την ψυχολογία να συμβαδίζει με το πολιτικό βλέμμα.
Προτάθηκε για 8 Σεζάρ, κερδίζοντας εκείνο του Καλύτερου Ηθοποιού για τον Αριέ Γουόρτχάλτερ.
Θοδωρής Δημητρόπουλος
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα news247.gr