ΣΥΝΟΨΗ: Η Σοφία, η κόρη, επιστρέφει στο Πολύδροσο για να φροντίσει τη Σοφία, τη μητέρα της. Στη γειτονιά που μεγάλωσε την περιμένουν όλοι οι λόγοι που την έκαναν κάποτε να θέλει να φύγει. Το Πολύδροσο είναι ένα απομονωμένο προάστιο και οι Σοφίες περνάνε τις μέρες τους σκοντάφτοντας σε πρώτα φιλιά, μυστικά και φαντάσματα του παρελθόντος.
«Η ενηλικίωση είναι μια τιμωρία ειδικά σχεδιασμένη για να με απομακρύνει από τη μητέρα μου». Η ενηλικίωση σε αντίθεση με την παιδική αθωότητα. Η μητρότητα σαν καταφύγιο, σαν ένα σπίτι-αγκαλιά μέσα σε έναν παραδεισένιο κήπο, ο συνδετικός μας κρίκος με την απόλυτη νιρβάνα που μάταια αναζητούμε σε μια ζωή αδιέξοδα ενήλικη. Μακριά από οιδιπόδειο και άλλα ψυχολογικά συμπλέγματα η μικρή Σοφία ζει τη συντριβή και τη βουβή απελπισία μπροστά στο φόβο της απώλειας ενός κομματιού της ύπαρξης της, του καλύτερου και αγνότερου.
Ο Αλέξανδρος Βούλγαρης με οδηγό την όπως πάντα υπέροχη Σοφία Κόκκαλη μας προσκαλεί στο δικό του Σπίτι των Πνευμάτων, ένα σπίτι στοιχειωμένο όχι από τρόμο αλλά από απέραντη αγάπη και ευτυχία. Ένα σπίτι που κρύβει γλυκά μυστικά, μητρικά χάδια και όλη την ουσία της ύπαρξης. Ένα σπίτι που συνεχίζει να υπάρχει και μετά το θάνατο. Ένα σπίτι που στοιχειώνει με τον πιο αέρινο τρόπο η εκθαμβωτική παρουσία της Βίκης Καγιά, όπως δεν την έχει ξαναδεί κανείς ποτέ!
Σε μια ταινία που δίνει τεράστια σημασία τόσο στο μοντάζ (που έκανε ο ίδιος ο σκηνοθέτης) όσο και τις ιμπρεσιονιστικές ζωγραφικές συνθέσεις της φωτογραφίας του Σίμου Σαρκετζή, την παράσταση κλέβουν οι μουσικές και τα τραγούδια της υπέροχης Δεσποινίδος Τρίχρωμης. Το Πολύδροσο είναι τελικά μια μαγευτική οπτικοακουστική εμπειρία. Μια εκδρομή στην εξοχή που δεν θέλεις να τελειώσει ακόμη κι αν σου φέρει δάκρυα στα μάτια.
Τάσος Ντερτιλής
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα grandmagazine.gr