Μια ταινία που πιο cult δεν γίνεται, η οποία συνδυάζει λαϊκά στοιχεία, μεταφυσική, θρύλους, αιμοδιψή τέρατα, τρόμο και φρίκη.
Η παραγωγή μας ενημερώνει ότι, «μια καυτή, καλοκαιρινή νύχτα, σε μια παραλία της Ελλάδας που είναι γεμάτη κόσμο που απολαμβάνει μουσική, φαγητό και χορούς, μια ομίχλη καλύπτει την περιοχή και παράξενα όντα πολιορκούν την πόλη, επιτίθενται σε ανθρώπους, ενώ άλλους τους παρασύρουν στην θάλασσα μετά από φρικτά όνειρα» και πράγματι, η υπόθεση ακολουθείται με συνέπεια (αυτό μου αρέσει). Στη συνέχεια αναφέρεται, από την παραγωγή πάντα, ότι «Μια παρέα μουσικών ενώνει τις δυνάμεις της με έναν χαμένο ναύτη (Davide Tucci) που αναζητά τον αλλοπρόσαλλο Έλληνα πατέρα του (Μελέτης Γεωργιάδης), μια σερβιτόρα (Μαρία Νεφέλη Δούκα), έναν bodybuilder (Νικόλας Μπράβος), τη γιαγιά τους (Έφη Παπαθεοδώρου), μερικούς ντόπιους εγκληματίες και έναν απέθαντο ιερέα (Γιάννης Ζουγανέλης) και όλοι μαζί αντιστέκονται στους εισβολείς» και αυτό συμβαίνει όπως το διαβάζετε με τη συνοδεία λαϊκής μουσικής και μπουζουκιού (το μινόρε του τίτλου) που παίζει καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη του μύθου.
Ο Κουτσολιώτας υπηρετεί με συνέπεια το είδος και προσφέρει στους φίλους του ό,τι ακριβώς χρειάζονται. Καμία αντίρρηση σε όλα και να τονίσω ιδιαιτέρως την ατμοσφαιρική φωτογραφία του Δημήτρη Σταμπόλη.
Άγγελος Πολύδωρος
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα amarysia.gr