Το «Βιβλίο των Θαυμάτων» (La Chambre des Merveilles) της Λίζα Αζουέλος είναι βασισμένο στο βραβευμένο μυθιστόρημα του Ζουλιέν Σαντρέλ. Η μητέρα ενός 12χρονου που πέφτει σε κώμα, ελπίζοντας ότι θα κάνει τον μικρό γιο της να αισθανθεί πόσο όμορφη είναι η ζωή και να ξυπνήσει, πραγματοποιεί τα 10 πράγματα που θα ήθελε εκείνος να κάνει «πριν το τέλος του κόσμου», σύμφωνα με το ημερολόγιό του.
Τούτη η ταινία έχει πραγματικά μια ιδιαίτερη, μεταφυσική ματιά στον κεντρικό άξονά της. Το γεγονός ότι μια απελπισμένη μητέρα μετατρέπεται σε έφηβη, πραγματοποιώντας για λογαριασμό του γιου της τα όνειρά του, με την ελπίδα αυτός να ξυπνήσει, δεν το λες και ρεαλισμό. Εχει όμως μια αφοπλιστική απλότητα, μια ειλικρινή διάθεση να δείξει ότι οι γονείς μπορούν να έρθουν σε επαφή με τα «θέλω» των παιδιών τους. Ισως αυτό προσπάθησε να πετύχει, να εκμηδενίσει το χάσμα των γενεών... Το γεγονός ότι η μητέρα είναι εργάτρια σε αποθήκη και μεγαλώνει μόνη της το παιδί, το κάνει ακόμα πιο ελκυστικό. Αλλά... Ακριβώς αυτή η μεταφορά είναι που δεν μας αφήνει να ταυτιστούμε αληθινά με το συναίσθημα της μητέρας. Είναι λες και ζει σε παράλληλο σύμπαν. Δηλαδή ποια μητέρα θα έφευγε μακριά από το παιδί της σε μια τόσο δύσκολη κατάσταση;
Παυλίνα Αγαλιανού
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα rizospastis.gr