Πρωτοποριακό, επαναστατικό και τολμηρό ντεπούτο, ενός ανερχόμενου σκηνοθέτη.
Πέντε κορίτσια και πέντε αγόρια, έχουν αφήσει την πόλη μόνη της για να ζήσουν κοινοβιακά σε ένα σπίτι στην εξοχή. Εκεί το νέο τους σπίτι μυρίζει μόνο καλοκαίρι. ζούνε «εδώ και τώρα» για το Τώρα. Εδώ δε πλησιάζει κανείς, εδώ όλοι φυλάνε σκοπιά, φιλάνε ο ένας τον άλλον, παίζουν και τους νεκρούς. Δεν σκέφτονται το μέλλον ηθικολογικά και σκέφτονται να καταστρέψουν ότι υπάρχει και να δημιουργήσουν κάτι δικό τους, για να το καταστρέψουν κι αυτό στη συνέχεια. Διατηρούν μια αίσθηση απελπισίας. Γι’ αυτά ο κόσμος μοιάζει να τελειώνει. Τραγουδούν και καταδικάζουν τους πάντες και τα πάντα. Είναι ακόμα παιδιά. Τα παιδιά όλων.
Ο σκηνοθέτης που τα καθοδηγεί, ο Νίκος Πάστρας, σχολιάζοντας την ταινία, λέει: «Η ιδέα τους γεννήθηκε από την αντίδραση στην αδράνεια των καιρών της καραντίνας, μα πρώτα και κύρια από τους δέκα υπέροχους, νέους ηθοποιούς που έδωσαν τους εαυτούς τους στο να γεννηθούν αυτοί οι χαρακτήρες. Μαζί φτιάξαμε το σενάριο, μαζί δημιουργήσαμε τη συνθήκη, μαζί μαζευτήκαμε σε ένα σπίτι με το φανταστικό μας συνεργείο, στη μέση του πουθενά και ζήσαμε για ένα μήνα φτιάχνοντας την ταινία. Πόσο ειρωνικό που φτιάξαμε μια οικογένεια για να μιλήσουμε κατά της. Συνειδητοποιώ πως αυτό που έχω γράψει μέχρι τώρα έχει πολλά «μαζί», απλά γιατί το «μαζί» έχει τη μεγαλύτερη σημασία. Κι επίσης, πως τελικά είναι μια ταινία υπέρ της οικογένειας».
Ο Νίκος Πάστρας είναι αυτοδίδακτος κινηματογραφιστής και δουλεύει στο σινεμά από το 2007. Έχει σκηνοθετήσει τέσσερις μικρού μήκους ταινίες (Theremin, 2008, Χαμένο Κορίτσι, 2012, Ακρυλικό, 2016, Μελατονίνη, 2020) τηλεοπτικά ντοκιμαντέρ και διαφημιστικά. Έχει κάνει το μοντάζ σε μικρού μήκους ταινίες, ντοκιμαντέρ, διαφημιστικά, βίντεο κλιπ, στις δύο τελευταίες ταινίες του Νίκου Παναγιωτόπουλου (Η Λιμουζίνα και Η Κόρη του Ρέμπραντ) και στην ταινία Winona του The Boy, για το μοντάζ της οποίας απέσπασε το βραβείο ΙΡΙΣ της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου.
Για τα Μπάσταρδα, ο Νίκος Πάστρας βραβεύτηκε με τον Αργυρό Αλέξανδρο στο 63ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Ενδιαφέρον
Άγγελος Πολύδωρος
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα aggelospolidoros.blogspot.com