Συμπαθητική ανθρώπινη κομεντί, έντιμη σε αυτό που θέλει να είναι, η ταινία αφοσιώνεται στην ανάπτυξη κωμικών αλλά συγχρόνως δραματικών καταστάσεων που δημιουργούνται μέσα από την σχέση ενός μικροαπατεώνα (Τζαμέλ Ντεμπουζέ) που θα γίνει το δώρο ενός πάμπλουτου επιχειρηματία στον γιό του (Ντανιέλ Οτέιγ, Σιμόν Φαλιού).
Αυτή δεν είναι η πρώτη ταινία που καταπιάνεται με αυτό το θέμα το οποίο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1976 από τον Φρανσίς Βεμπέρ με τον Πιέρ Ρισάρ στον ρόλο του παιχνιδιού. Το 1982 ακολούθησε η αμερικανική εκδοχή του Ρίτσαρντ Ντόνερ με τον Ρίτσαρντ Πράιορ και σήμερα ήρθε η σειρά αυτής στην οποία, θίγεται έξυπνα (αν και εύκολα) και το φυλετικό ζήτημα καθώς το «ανθρώπινο παιχνίδι» είναι μαροκινής καταγωγής.
Γιάννης Ζουμπουλάκης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα tovima.gr