Τη βασανιστική αναζήτηση του Σίγκφριντ Σασούν, θρυλικού Βρετανού ποιητή του 20ου αιώνα, για λύτρωση μέσα από τις εμπειρίες του από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, τις οικογενειακές του σχέσεις καθώς και εκείνες με σημαντικά πρόσωπα της εποχής του, παρουσιάζει στη νέα του ταινία ο γνωστός για ενός ποιητικού είδους κινηματογράφο Τέρενς Ντέιβις («Μακρινές φωνές, ασάλευτες ζωές», «Ένα τραγούδι για το ηλιοβασίλεμα», «Ήρεμο πάθος»).
Τη φορά μάλιστα αυτή, μια και πρόκειται για τη βιογραφία ενός ποιητή, ο Ντέιβις όχι απλά γεμίζει την ταινία του με ποιητικές εικόνες αλλά και την πλημμυρίζει με αποσπάσματα από τα συγκλονιστικά, αντιπολεμικά ποιήματα του βασανισμένου του ήρωα. Ποιήματα εμπνευσμένα από την εμπειρία του από τον πόλεμο, με σκηνές μαυρόασπρων επικαίρων από τις αμέτρητες χιλιάδες νεκρούς στα χαρακώματα και τα πεδία των μαχών. Ενός πολέμου που το 1917 ο Σασούν (με τον Τζακ Λόουντεν να τον ερμηνεύει σε νεαρή ηλικία και τον Πίτερ Καπάλντι να ερμηνεύει τον μεσήλικα ποιητή) χρησιμοποιούσε, όπως και στα γράμματά του στην περίοδο της θητείας του (στην περίφημη Δήλωση του Στρατιώτη), αρνούμενος να συνεχίσει να πολεμά, υποστηρίζοντας την κατάπαυση του πολέμου και την αναζήτηση της ειρήνης, καυτηριάζοντας εκείνους που επέμεναν στην αδικαιολόγητη συνέχισή του. Άρνηση που τον οδήγησε στο στρατοδικείο και που, χάρη σε υψηλά ιστάμενους οικογενειακούς φίλους, κατέληξε στον περιορισμό του σε ψυχιατρείο αντί στο εκτελεστικό αποσπασμα.
Ο Ντέιβις καταγράφει με το γνωστό ερμητικό, ελλειπτικό στιλ του τις διάφορες σχέσεις που αναπτύσσονται ανάμεσα στον Σασούν και τα συγγενικά του πρόσωπα (ιδιαίτερα τον θρήσκο πατέρα του και μια γεμάτη κατανόηση για την ιδιαιτερότητά του, σύζυγο, Χέστερ), καθώς και διάφορα ομοφυλόφιλα πρόσωπα: τον διευθυντή του ψυχιατρείου, συγγενικό πνεύμα στις ιδιαιτερότητές του, τον ποιητή Γουίλφρεντ Όουεν (Μάθιου Τένισον) που συναντά στη ψυχιατρική κλινική (ο αποχωρισμός τους, όταν ο Όουεν στέλνεται πίσω στα πεδία των μαχών, για να σκοτωθεί όπως και ο αδελφός του Σασούν, είναι από τις πιο όμορφες σκηνές, με τα αισθήματα να υποβάλλονται με εξαιρετική λεπτότητα), με τον θεατρικό συγγραφέα, και πρωταγωνιστή σε ταινία του Χίτσκοκ, Άιβορ Νοβέλο (Τζέρεμι Έρβιν), ψυχρό και σκληρό τελικά άτομο, με το οποίο για ένα διάστημα ο Σασούν είναι ερωτευμένος, με αποτέλεσμα να υπομένει τις προσβολές και γενικά τη χυδαία στάση του, καθώς και μερικούς άλλους, σχέσεις που τελικά, μεσήλικα πια, τον οδηγούν σε μια ζωή απογοήτευσης και απομόνωσης.
Είναι τελικά, για τον Ντέιβις, η ξεχωριστή σχέση του Σασούν με τον Όουεν, που κυριαρχεί στον τρόπο αντιμετώπισης των αισθημάτων και της διαγραφής του χαρακτήρα του Σασούν, που τον οδήγησε να «ντύσει» το εξαιρετικό φινάλε της ταινίας με την απαγγελία του ποιήματος που ο Όουεν έγραψε για τον Σασούν πάνω από την εφιαλτική εικόνα ενός που ετοιμοθάνατου στρατιώτη.
Νίνος Φένεκ Μικελίδης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα enetpress.gr