Λίγο πριν το ξέσπασμα του Νέου Κύματος του κινηματογράφου της Τσεχοσλοβακίας, με κύριους εκπροσώπους τον Μίλος Φόρμαν, τον Γίρι Μένζελ και τον Γιαν Νέμετς, οι ταινίες του Βλάτσιλ ήταν η αντανάκλαση του κοινωνικού ρεαλισμού της χώρας, ποιητικές δημιουργίες που προσέγγιζαν τη ζωή κάτω από το κομμουνιστικό καθεστώς με έναν πιο αφηρημένο τρόπο και με συμβολικές αφηγήσεις. Τα περιστέρια αυτής της ταινίας είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, γι’ αυτό και το «Λευκό περιστέρι» στο οποίο δεν υπάρχει ούτε ένα αδιάφορο πλάνο και θεωρείται πρόδρομος του Νέου Κύματος.
Γιάννης Ζουμπουλάκης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα tovima.gr