Ένα καλό βιβλίο συγγραφέα της νέας γενιάς, γίνεται πολύ ενδιαφέρουσα ταινία από τον έμπειρο Σωτήρη Γκορίτσα.
Ο νέος δικηγόρος Αντώνης γιορτάζει τα γενέθλιά του σε μια πολύ περιπετειώδη και γεμάτη εναλλαγές ημέρα από πολύ νωρίς το πρωί, μέχρι αργά το βράδυ μετά τα μεσάνυχτα. Το σώμα του, οι διαδρομές του, γεφυρώνουν πολλά και διαφορετικά άτομα, ετερόκλιτες πορείες, παρεκτροπές, δισταγμούς, μετέωρες αποφάσεις. Είναι ένα σύντομο αλλά «μακρύ» ταξίδι στην μεγάλη νύχτα της ελληνικής κοινωνίας, σκηνοθετημένη με σοφό τρόπο. Ο σκηνοθέτης έχει ωριμάσει και αφηγείται με μια πρωτοφανή –για τα ελληνικά δεδομένα- χορογραφική αρμονία, όπου το μοντάζ είναι αόρατο και το ταξίδι συνεχές.΄Ολα μας είναι γνωστά, αλλά ο τρόπος που ενορχηστρώνονται , δίνουν εύστοχα τη «λοξή» διάσταση του κοινωνικού ιστού.
Ο δημιουργός ψηλαφεί τις παθογένειες της ελληνικής κοινωνίας χωρίς ηθικολογία, καταγγελία ή κατάρες, αλλά με μια ήρεμη διαπίστωση και ψύχραιμη παρατήρηση. Η χώρα μας έχει «γεράσει» ανεπιστρεπτί, αντιστέκεται στον οποιοδήποτε εκσυγχρονισμό και έτσι παραμένει στη λογική ή της παλιάς παραβατικής γραφικότητας ή στα σύγχρονα στραβά σχέδια της ουτοπίας για λίγο χρήμα παραπάνω, για μια χούφτα περιπέτειες.Είναι εξαιρετική, από κάθε πλευρά, η λεπτή και ραφινάτη «εξέταση» της σχέσης πατέρας και γιού. Ξεφεύγει, απ΄ ότι έχουμε δεί μέχρι τώρα στο ελληνικό σινεμά, γιατί είναι αυθεντική, βιωματική και ιδίως λυτρωτική.
Η φωτογραφία εξαιρετική, το μοντάζ άπιαστο, τα ντεκόρ σωστά επιλεγμένα, η μουσική του Πορτοκάλογλου λειτουργική και σωστή, ενώ δεν βρήκα ούτε έναν από τους πολλούς ηθοποιούς του να μην αποδίδει σωστά το ρόλο του.
Επιτέλους πέρασα εξαιρετικά και είναι μια ταινία που δείχνει ένα δρόμο που αξίζει τον κόπο να διαβούν και οι ΄Ελληνες σινεφίλ
Αλέξης Δερμετζόγλου
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα kemes.wordpress