Μενού

MOONAGE DAYDREAM - Θοδωρής Δημητρόπουλος

Κάνοντας χρήση αρχειακού, ανέκδοτου υλικού αλλά και αποσπασμάτων από συνεντεύξεις του Ντέιβιντ Μπόουι, λάιβ και κινηματογραφικές εμφανίσεις, ο σκηνοθέτης Μπρετ Μόργκεν (“Kurt Cobain: Montage of Heck”) συνθέτει ένα ομολογουμένως εντυπωσιακό τοπίο ήχου και εικόνας γύρω από την περσόνα και την φιλοσοφία του θρυλικού μουσικού σταρ.

Δίχως ομιλούντα κεφάλια, επεξηγήσεις ή οποιοδήποτε κείμενο πάνω στην οθόνη, παρα δουλεύοντας αποκλειστικά μέσα από τη δύναμη της εικόνας και του ήχου, και με αυστηρά αισθητικές μεταβάσεις ανάμεσα στα όποια αποσπάσματα ή «κεφάλαια», το φιλμ του Μόργκεν πράγματι δε μοιάζει ούτε κινείται σαν συνηθισμένο μουσικό ντοκιμαντέρ. Όμως η καινοτόμα διάθεσή του εξαντλείται μέσα από μια σταδιακή επαναληπτικότητα (η ταινία σίγουρα δεν χρειαζόταν να είναι σχεδόν 2μιση ώρες) κι ακόμα περισσότερο χάρη στην απουσία κάποιας ουσιαστικής ιδέας σε σχέση με το περιεχόμενο αυτού του πορτρέτου.

1591 4

Ο Μπόουι του “Moonage Daydream” είναι ένας ήρωας περφόρμερ που πέφτει συχνά σε αντιφάσεις δίχως η ταινία να προσφέρει κανένα ουσιώδες context μες στο οποίο να εκτιμηθούν, αφήνοντας την μάλλον απλουστευτική δραματουργική διαδρομή που τελικά σχηματίζεται (μέσα από μια αληθινά απολαυστική διαδρομή στο μουσικό έργο του) να ζωγραφίσει έναν Μπόουι πολύ πιο απλό και γραμμικό από ό,τι υπήρξε ποτέ. Το «ζήσε κάθε μέρα στο φουλ» είναι σίγουρα ένα αγνό πρόσταγμα αλλά οπωσδήποτε υπήρχε πολύ περισσότερο ζουμί εδώ;

Ενδιαφέρον, όμορφο και σε κάποιο βαθμό απολαυστικό στυλιστικό πείραμα. Όμως το “Moonage Daydream” απέχει πολύ από το επίπεδο άλλων σπουδαίων μουσικών ντοκιμαντέρ που εξερεύνησαν με πολύ πιο ουσιώδη (και απρόβλεπτο) τρόπο την περσόνα, και τον άνθρωπο, και τον μύθο, που βρίσκεται στο κέντρο τους.

Θοδωρής Δημητρόπουλος
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα news247.gr

Smart Search Module