Η συνταξιούχος αρχιτέκτονας Σόνα ξανασυναντιέται με τον Πιερ, έναν παντρεμένο γιατρό γύρω στα 40, δεκαπέντε χρόνια μετά την πρώτη συνάντησή τους σε ένα νοσοκομείο. Υπάρχει αμοιβαία έλξη και ξεκινούν έναν παθιασμένο δεσμό.

Μια ταινία που λειτουργεί απενοχοποιητικά για τον έρωτα στην τρίτη ηλικία αντιστρέφοντας τους συνήθεις ρόλους των ταινιών μεταξύ αντρών και γυναικών. Εδώ η Σόνα είναι κατά πολύ μεγαλύτερη του Πιέρ. Εκείνη βρίσκεται στη δύση της ζωής κι εκείνος στη μέση. Μια τρυφερή, συγκινητική, όμορφη, λιτή ιστορία αγάπης. Μια ιστορία που οι πρωταγωνιστές της αγαπιούνται βαθιά κι αφήνουν τα πάντα γύρω τους μόνο για να ζήσουν τον έρωτά τους. Η Φανί Αρντάν είναι υπέροχη και τόσο όμορφη στα 71 της χρόνια. Κάποτε σε μια συνέντευξή της είχε πει ότι «οι ευτυχισμένες γυναίκες δεν γίνονται ταινία». Με τούτη την ταινία θα μπορούσε να «αναθεωρήσει»...

Παυλίνα Αγαλιανού
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα rizospastis.gr