Υπάρχει μια σκηνή στο ντοκιμαντέρ American Boy: A Profile of Steven Prince, έργο παράλληλο του Ταξιτζή, με τον Στίβεν Πρινς να διηγείται, με πρόσωπο στην κάμερα, πώς σκότωσε έναν "Μεξικανο-Ινδιάνο", επίδοξο ληστή του βενζινάδικου όπου εργαζόταν, κάνοντας τις νυκτερινές βάρδιες στις διακοπές του Πάσχα. Ο ληστής τον απείλησε με μαχαίρι, ο Πρινς τον πυροβόλησε με μάγκνουμ κι όταν ο ληστής έπεσε ημιθανής, άδειασε Πάνω του τις υπόλοιπες σφαίρες του πιστολιού. Ο πρωταγωνιστής, η σκηνή, η αφήγηση, σε στυλ που θυμίζει Χένρι Χιλ, τον αφηγητή-ήρωα στα Καλά παιδιά, είναι ίσως η καλύτερη σύνοψη του σινεμά που κάνει ο σικελικής καταγωγής νεοϋορκέζος σκηνοθέτης. Άλλωστε, κατά πως ο ίδιος ο Μάρτιν Σκορσέζε το ορίζει, τι είναι αφήγηση μιας ιστορίας στον κινηματογράφο: Η αφήγηση μιας ιστορίας καθ' εαυτήν, απλά και μόνο η αφήγηση (το στάρι τέλινγκ): Ενα ηρόσωπο, όνας προς έναν, ένας που λέει μια ιστορία, όπως ο κωμικός τον σταντ απ».
Διαβάστε περισσότερα