Βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα, έτσι όπως κατ’ αρχάς τα αποτύπωσε στο ιστορικό, μη μυθοπλαστικό βιβλίο της, «Immodest Acts: The Life of a Lesbian Nun in Renaissance Italy», η Τζούντιθ Μπράουν, η τελευταία ταινία του Πολ Βερχόφεν πραγματεύεται την ζωή μιας καλόγριας του 17ου Αιώνα, της Μπενεντέτα (Βιρζινί Εφιρά) η οποία όχι μόνο θεωρούσε ότι έβλεπε τον Ιησού Χριστό αλλά ότι ήταν και νύφη του.
Τόσο η φιλοδοξία της να ανεβεί στη ιεραρχία των καλογριών, όσο και τα ομοφυλοφιλικά γούστα της στο σεξ, μετατρέπουν την Μπενεντέτα σε μια χυμώδη κινηματογραφική ηρωίδα γιατί δεν μπορείς ποτέ να είσαι βέβαιος για το τι θα περιμένεις από αυτήν.
Οσοι γνωρίζουν την πορεία του συγκεκριμένου Ολλανδού σκηνοθέτη («Ολική επαναφορά», «Βασικό ένστικτο», «ShοwgirIs», «Μαύρο βιβλίο», «Εκείνη»), μπορούν να αντιληφθούν ότι μέσα στο συγκεκριμένο πλαίσιο που περιγράφηκε παραπάνω, ο Βερχόφεν μπορεί να κάνει ένα κινηματογραφικό πάρτι διαστροφής.
Ιδίως από τη στιγμή που μπαίνει στην ιστορία ο παράγοντας μιας άλλης καλόγριας, της Μπαρτολομέα, νεότερης της Μπενεντέτα. Αυτό το σεξουαλικό ηφαίστειο έχει τέτοια ενεργεια που μπροστά της η Μπενεντέτα μοιάζει με κοριτσάκι του κατηχητικού. Πολύ καλή στιγμή για την Δάφνη Πατακιά, Ελληνίδα ηθοποιό και τραγουδίστρια η οποία ακολουθεί αξιόλογη καριέρα στο εξωτερικό – και κυρίως στην Γαλλία.
Η ταινία περιέχει εξαιρετικά προκλητικές σεξουαλικές σκηνές διανθισμένες με το γνωστό, βιτριολικό χιούμορ του σκηνοθέτη της. Στην πιο χαρακτηριστική (και την πιο χιουμοριστικά βλάσφημη) οι δύο καλόγριες κάνουν σεξ χρησιμοποιώντας ως «εργαλείο» ένα ξύλινο αγαλματίδιο της Παναγίας. Δεν ξέρεις αν θες να γελάσεις ή να θυμώσεις.
Και αυτό το θεωρώ επιτυχία στην τόσο ιδιαίτερη και εντελώς μη πολιτικά ορθή τούτη ταινία που αδίκως αγνοήθηκε πλήρως στα βραβεία του τελευταίου φεστιβάλ των Κανών.
Γιάννης Ζουμπουλάκης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα tovima.gr