Ένα οικογενειακό δράμα, με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό, το οποίο εξελίσσεται σε διάστημα μιας 25ετίας, είναι η νέα ταινία του Κώστα Χαραλάμπους, «Λούγκερ».
Ο σκηνοθέτης, ο οποίος το 2011 μας έδωσε τη συγκλονιστική «Δεμένη κόκκινη κλωστή», ένα σκληρό φιλμ με θέμα τον Εμφύλιο, επανέρχεται τούτη τη φορά για να σκιαγραφήσει την ιστορία της Ελλάδας από τη δεκαετία του 1950 ως τη δεκαετία του 1980. Τα χρόνια δηλαδή που η χώρα προσπαθούσε να ορθοποδήσει και οι άνθρωποι να ανεβάσουν το βιοτικό τους επίπεδο. Τότε που άρχισε να εγκαταλείπεται η ύπαιθρος και ο κόσμος είτε να συγκεντρώνεται στα μεγάλα αστικά κέντρα είτε να ξενιτεύεται προς αναζήτηση μιας καλύτερης τύχης.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο ερχόμαστε σε επαφή με την οικογένεια Αγγελιδάκη, μια φτωχή εργατική οικογένεια από την ορεινή Κρήτη. Ο μεγαλύτερος αδελφός, ο Κοσμάς, φίλος ενός τοπικού βουλευτή, πεθαίνει ξαφνικά και έτσι τη θέση του αρχηγού της οικογένειας θα πάρει ο δευτερότοκος Παύλος, ο οποίος είναι ερωτευμένος και διατηρεί σχέση με τη νύφη του Κλειώ, γυναίκα του μικρότερου αδελφού, του Στράτου, ο οποίος έχει πεθάνει. Ο μικρότερος αδελφός, ο ευαίσθητος Κώστας, καθώς και η αδελφή τους, ακολουθούν το δρόμο που έχει επιλέξει για την οικογένεια ο Παύλος. Ο οποίος ξεκινά μια ριψοκίνδυνη επιχείρηση εμπορίου με πετρέλαια η οποία θα φέρει στην οικογένεια Αγγελιδάκη τεράστια κέρδη και κοινωνική άνοδο. Όχι όμως πάντοτε με νόμιμο τρόπο και βέβαια με τη βοήθεια των πολιτικών φίλων του Κοσμά.
Πρόκειται για μια ταινία-μικρογραφία της ελληνικής ιστορίας, στην εποχή της επίπλαστης ευδαιμονίας και της αποθέωσης του αυτοδημιούργητου νεοέλληνα ο οποίος διαπλέκεται ακόμη και με την εξουσία προκειμένου να πετύχει τους σκοπούς του. Αυτό συμβαίνει και με τον Παύλο Αγγελιδάκη ο οποίος θα οδηγήσει την οικογένειά του πολύ ψηλά με τίμημα όμως, την απώλεια των οικογενειακών δεσμών και της οικογενειακής επαφής. Οι ζωές τους παγιδεύονται μέσα στην ψεύτικη ευτυχία κι αυτό έχει ως αποτέλεσμα την ουσιαστική αποξένωση των μελών της οικογένειας μεταξύ τους.
Θα μπορούσαμε να πούμε πως πρόκειται για μια ιστορία η οποία αφηγείται την άνοδο και την πτώση μιας οικογένειας, αλλά πίσω από αυτό αναδύεται η εικόνα της επίπλαστης ευδαιμονίας, μια κοινωνίας η οποία αρχίζει να χάνει τις αξίες της και να παρακμάζει. Ήταν η αρχή της κρίσης, όχι μόνον οικονομικής αλλά κυρίως ηθικής, η οποία οδήγησε στη σημερινή κατάσταση.
Πρωταγωνιστεί ο θαυμάσιος Τάσος Νούσιας ο οποίος δίνει μια καταλυτική ερμηνεία στο ρόλο του Παύλου. Σε ιδιαίτερα υψηλό επίπεδο κινούνται και οι ερμηνείες της Στεφανίας Γουλιώτη, του Γιώργη Τσουρή, της Μαίρης Σταυρακέλη, του Ερρίκου Λίτση –σε έναν χαρακτηριστικό ρόλο- καθώς και των υπόλοιπων ηθοποιών.
Το «Λούγκερ» είναι μια εξαιρετική και ιδιαίτερα προσεγμένη παραγωγή η οποία διαθέτει ένα δυνατό στόρι και έναν πολύ καλό σκηνοθέτη να το διαχειρίζεται. Ο Κώστας Χαραλάμπους με εύσχημο τρόπο διεισδύει στα άδυτα της εξουσίας για να αναδείξει τη διαπλοκή και τη διαφθορά του πολιτικού συστήματος και της οικονομικής ελίτ σύμφωνα με το γνωστό ρητό «ακολούθησε το χρήμα» (Follow the money). Σκηνοθετεί στιβαρά και με σιγουριά κι έτσι έχουμε ως αποτέλεσμα μια ταινία η οποία διαθέτει όλες τις απαραίτητες προδιαγραφές για να κερδίσει το κοινό. Ερμηνείες, κοστούμια, σκηνικά, μουσική και φυσικά σενάριο βασισμένο σε μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία.
Βλέποντας όμως αυτήν την αψεγάδιαστη σχεδόν παραγωγή, προσωπικά δεν μπόρεσα να νιώσω τη μαγεία της κινηματογραφικής απόλαυσης και τη συγκίνηση που περίμενα. Ίσως αυτήν η τεχνική τελειότητα να αφαίρεσε ένα μέρος από την ψυχή, τον εσωτερικό παλμό της ταινίας. Ίσως, πάλι, το πρόβλημα να είναι δικό μου. Η τελική απόφαση ανήκει πλέον στο κοινό!
Στράτος Κερσανίδης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα kersanidis.wordpress.com