Μέσα από τα μάτια της Άιντα, μιας γυναίκας η οποία εργάζεται ως διερμηνέας για τις δυνάμεις του ΟΗΕ, παρακολουθούμε λεπτό-λεπτό τις συγκλονιστικές στιγμές τρόμου, που έζησαν οι κάτοικοι της πολιορκημένης πόλης. Και η Άιντα ενώ προσπαθεί να διεκπεραιώσει τα καθήκοντά της, την ίδια ώρα αγωνίζεται με νύχια και με δόντια να σώσει από το θάνατο την οικογένειά της, τα δύο της αγόρια και τον άντρα της.
Η Γιασμίλα Ζμπάνιτς, με την ταινία «Κβο βάντις, Άιντα;» (Quo vadis, Aida?), φέρνει στην επιφάνεια μια από τις πιο βρόμικες σελίδες, του βρόμικου εμφυλίου πολέμου στη Γιουγκοσλαβία. Με την κάμερα να καταγράφει με τρόπο νευρώδη τα όσα συμβαίνουν, να κινείται πέρα δώθε μέσα στους χώρους του στρατοπέδου του ΟΗΕ, ανάμεσα στους άμαχους, πλάι στους αγριεμένους στρατιώτες του Μλάντιτς αποτυπώνει με απόλυτη ακρίβεια τα γεγονότα αλλά και τα συναισθήματα των ανθρώπων. Ντοκιμαντερίστικη και, ίσως, ρεπορταζιακή αισθητική προσδίδουν ανατριχιαστική αληθοφάνεια στα τεκταινόμενα επί της οθόνης.
Η Γιάσμα Ντούρισιτς, στο ρόλο της Άιντα, δίνει μια σπαρακτική ερμηνεία στο ρόλο μιας γυναίκας που θαρρείς πως όλο το βάρος της ιστορίας έπεσε στους ώμους της. Όπως δήλωσε η σκηνοθέτιδα, «έπειτα από τόσα χρόνια γυρίσαμε μια ταινία που αποτυπώνει τι συνέβη ώστε το κοινό να δει και αισθανθεί. Σε αυτό το σημείο, ελπίζω πως κατά κάποιο τρόπο κλείνει ο κύκλος και επέρχεται ένα είδος κάθαρσης έπειτα από τόσα χρόνια. Για εμάς δεν είναι απλά μία ταινία. Είναι μια υπενθύμιση των όσων συνέβησαν στην Σρεμπρένιτσα, την γενοκτονία στην Βοσνία το 1995 κι όλες τις υπόλοιπες γενοκτονίες που συνέβησαν και συντελούνται και τώρα, που δεν θα πρέπει να ξεχαστούν ή να τα αρνούμαστε».
Στράτος Κερσανίδης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα kersanidis.wordpress.com