Υποψήφια εφέτος για το Οσκαρ καλύτερης διεθνούς ταινίας, αυτή η ταινία της Τυνήσιας Καουτερ Μπεν Χάνια (ντεμπούτο στην σκηνοθεσία μεγάλου μήκους) πραγματεύεται το πολύ ενδιαφέρον θέμα της αδιανόητης θυσίας που πρέπει ορισμένες φορές να κάνουμε προκειμένου να πετύχουμε αυτό που θέλουμε: για να μπορέσει να βρεθεί στο πλευρό της αγαπημένης του που έφυγε για τις Βρυξέλλες ένας Σύριος (Γιάχια Μαχαϊνί) που έχει βρει καταφύγιο στο Λίβανο, δέχεται την πρόταση ενός αβάν γκαρντ καλλιτέχνη (Κοέν Ντε Μπόου) να μετατρέψει την πλάτη του σε καμβά. Θα γίνει ο ίδιος έργο Τέχνης και θα μπορεί να μετακινείται όπου οι περιστάσεις το απαιτούν. Η απόφαση αυτή αναπόφευκτα θα διαμορφώσει ριζικά την ζωή του όμως μέχρι πότε μπορεί να αντέξει αυτή την ζωή;
Η Καουτέρ Μπεν Χάνια φαίνεται να ελέγχει καλά το δύσκολο θέμα της, μέχρι την στιγμή τουλάχιστον που ο κεντρικός ήρωας γίνεται έκθεμα προκαλώντας διχογνωμία. Σε γενικές γραμμές μια ταινία που παρακολουθείται με περιέργεια αλλά την ίδια ώρα σε φέρνει σε αμηχανία λόγω των ακραίων καταστάσεων στις οποίες το σενάριο καταφεύγει, όχι πάντα με την πειθώ που περιμένεις. Βαμμένη ξανθιά, η Μόνικα Μπελούτσι περιφέρεται επίσης στην ταινία θυμίζοντας κάτι σαν ξωτικό.
Γιάννης Ζουμπουλάκης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα tovima.gr