Μετά το Παρίσι (Paris, Je T’ aime, 2006), τη Νέα Υόρκη (New York, I Love You, 2008) και το Ρίο (Rio, Eu Te Amo, 2014) το franchise της σειράς ταινιών «Cities of Love» επιστρέφει με επίκεντρο το Βερολίνο. Δέκα ιστορίες διαδραματίζονται στην πόλη που αναγεννήθηκε μετα το 1991 και την πτώση του Τείχους που τη χώριζε σε δυο μέρη. Διαφορετικοί άνθρωποι διαμορφώνουν τον πολυπολιτισμικό χαρακτήρα αυτής της σύγχρονης πόλης, ενώνοντας το παρελθόν με το παρόν της καθώς και τις ελπίδες για το μέλλον.
Οι βαθιά ανθρώπινες ιστορίες αγάπης, συμφιλίωσης, αποδοχής και αισιοδοξίας εντάσσονται στην ομορφιά της γερμανικής πρωτεύουσας, των μνημείων της και της αύρας των κατοίκων της. Αν και το σενάριο αυτής της σπονδυλωτής ταινίας καταφέρνει σε σημεία να συγκινεί, η αμηχανία των ιστοριών και των ηθοποιών είναι από την αρχή η αδυναμία του. Μοναδικές εξαιρέσεις είναι οι ιστορίες όπου πρωταγωνιστούν οι Έλεν Μίρεν, Κίρα Νάιτλι και Μίκι Ρουρκ οι οποίες ξεφεύγουν από την αδιάφορη υπόλοιπη πλοκή.
Μπορεί ο Ντάμιελ, ο άγγελος που ενσάρκωσε ο αξέχαστος Μπρούνο Γκανζ στην ταινία του Βιμ Βέντερς «Τα Φτερά του Έρωτα» (1987), να ενέπνευσε τη μια από τις δέκα ιστορίες, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό για να αποκτήσει η ταινία τα δικά της φτερά.