Στην πρώτη τους ταινία «Το γεράκι του φιστικοβούτυρου», που έγραψαν και συν-σκηνοθέτησαν ο Τάιλερ Νίλσον και ο Μάικλ Σβαρτς, ένας άντρας που πάσχει από το σύνδρομο Down, o Ζακ (Ζακ Γκόντσαγκεν) και ο Τάιλερ (Σία ΛαΜπεφ), ένας μικροαπατεώνας, άνεργος ψαράς, αρχίζουν σταδιακά να δένονται ενώ ταξιδεύουν με μια σχεδία μέσα από τους βάλτους, τα γνωστά Έβεργκλειντς, της Φλόριντα, ο πρώτος για να δραπετεύσει από το ίδρυμα όπου είναι κλεισμένος, με στόχο να συναντήσει το ίνδαλμά του στη σχολή πάλης που διευθύνει και ο δεύτερος για να γλιτώσει από έναν επικίνδυνο διώκτη. Στην πορεία τους θα προστεθεί και μια γυναίκα, η καλοκάγαθη εθελόντρια του ιδρύματος, Έλινορ (Ντακότα Τζόνσον), που προσπαθεί να πείσει τον Ζακ να επιστρέψει στο ίδρυμα πριν οι ανώτεροι της τον αναγκάσουν να νοσηλευτεί σε ένα κακόφημο νοσοκομείο.
Οι δυο σκηνοθέτες, με ωραία μουσική (κάντρι αλλά και gospel) και τη βοήθεια του έξοχου διευθυντή φωτογραφίας Νάιτζελ Μπλακ, καταφέρνουν, να ζωντανέψουν τα διάφορα μικροεπεισόδια που τα τρία πρόσωπά τους αντιμετωπίζουν στην πορεία τους, με αμεσότητα και λυρισμό, μέσα από ωραίες, με ζεστά χρώματα, εικόνες και να δημιουργήσουν την αναγκαία γεύση αυθεντικότητας, στο όμορφο αυτό, τρυφερό ρόουντ-μούβι τους, που φέρνει στο νου τον κόσμο του Μαρκ Τουέιν («Χάκελμπερι Φιν» και «Τομ Σόγιερ»). Στις ωραίες σκηνές και εκείνες με τον Μπρους Ντερν, στο πρώτο μέρος της ταινίας, στο ρόλο του συγκάτοικου του Σαμ στο ίδρυμα που βοηθά τον Ζακ να δραπετεύσει.
Νίνος Φένεκ Μικελίδης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα enetpress.gr