Η μοναξιά και ο φόβος του θανάτου είναι ανάμεσα στα υπαρξιακά εκείνα άγχη που χαρακτηρίζουν το μεγαλύτερο μέρος των έργων του μεγάλου Σουηδού δημιουργού. Στο «Πρόσωπο με πρόσωπο», ο Ίνγκμαρ Μπέργκμαν φέρνει την πρωταγωνίστρια του, τη ψυχολόγο που ερμηνεύει η Λιβ Ούλμαν (σ’ έναν πρέπει να τονίσω από τους πιο δυνατούς, συγκλονιστικούς ρόλους της), μια καλά οργανωμένη, λογική γυναίκα, αντιμέτωπη ξαφνικά με αυτά τα τα δυο στοιχεία, που οδηγούν σε κρίση πανικού και σε απόπειρα αυτοκτονίας, σε μια ταινία όπου η πραγματικότητα μπερδεύεται συνεχώς με τη φαντασία.
Σε μια χρονιά (1976) που ο Σουηδός σκηνοθέτης είχε συλληφθεί για φοροδιαφυγή (αν και αργότερα θα απαλλαγεί), γεγονός που προκάλεσε στον ίδιο ψυχολογική διαταραχή, το θέμα της ψυχολόγου που αντιμετωπίζει τη δίκη της κρίση δεν μπορούσε παρά να εκφράζει, έστω και έμμεσα, φόβους και υπαρξιακά άγχη του ίδιου του Μπέργκμαν. Μόνο που ο Μπέργκμαν καταφέρνει να τα μεταφέρει, με έμπνευση και εκπληκτική μαεστρία στο σελιλόιντ, αφήνοντας την Ούλμαν να τα αντιμετωπίσει τις αμφιβολίες, τους φόβους και τις φαντασιώσεις της με μια δύναμη και ένα πάθος που σε συγκλονίζουν.
Νίνος Φένεκ Μικελίδης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα enetpress.gr