ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΓΥΡΟΣ - Στράτος Κερσανίδης
Μυστικά, αλήθειες και ψέματα
Η Ναταλί που εργάζεται ως δημοσιογράφος σε τηλεοπτικό σταθμό έχει μεταφερθεί από το πολιτικό στο αθλητικό ρεπορτάζ επειδή ο διευθυντής της δε συμφωνεί με τον τρόπο που καλύπτει τα πολιτικά γεγονότα. Και ενώ πλησιάζει η μέρα των προεδρικών εκλογών στη Γαλλία ένα ατύχημα στέλνει στο νοσοκομείο τους δημοσιογράφους που καλύπτουν την εκστρατεία του υποψηφίου που προηγείται κι έτσι ο διευθυντής αναγκάζεται να αναθέσει την κάλυψη στη Ναταλί. Με τον όρο να ακολουθεί πιστά τις εντολές του.
Ο υποψήφιος, ονόματι Πιέρ-Ανρί Μερσιέ, είναι ένας γοητευτικός πενηντάρης που κατάγεται από μια γνωστή οικογένεια και έχει τη στήριξη μιας σειράς από σπόνσορες. Μόνο που ο ίδιος, εάν εκλεγεί δεν σκοπεύει να κάνει τα χατίρια στους πλούσιους υποστηρικτές του, αλλά να ακολουθήσει φιλολαϊκή πολιτική. Στο μεταξύ η Ναταλί, ακολουθώντας τις οδηγίες του διευθυντή της, ξεκινά έρευνα για το παρελθόν του Πιέρ-Ανρί. Να όμως που όλο αυτό θα οδηγήσει στην αποκάλυψη κάποιου μεγάλου μυστικού από τη ζωή του υποψηφίου προέδρου της Γαλλίας.
Η ταινία «Ο δεύτερος γύρος» (Second tour) του Αλμπέρ Ντουποντέ είναι μια επίκαιρη πολιτική σάτιρα, αφού πρόσφατα είχαμε τις γαλλικές προεδρικές εκλογές. Ο Ντουποντέ κάνει αναφορές στην άνοδο της ακροδεξιάς και στην ανάγκη μιας προοδευτικής, στροφής της γαλλικής κοινωνίας. Όλα καλά ως εδώ αλλά τελικά ο σκηνοθέτης δεν τολμά να μιλήσει ξεκάθαρα, αποφεύγει να πει τα πράγματα με το όνομά τους και εν τέλει, καταλήγει σε μια επιδερμική προσέγγιση του πολιτικού προβλήματος της Γαλλίας και γιατί όχι, όλης της Ευρώπης. Κι όμως η ταινία θα μπορούσε να είναι πολύ περισσότερα από όσα τελικά είναι αλλά σκοντάφτει στη διστακτικότητα του σκηνοθέτη που μπορεί να είναι και έλλειψη έμπνευσης.
Θα μου πείτε, και ποιος έχει όρεξη για πολιτικολογίες μέσα στο κατακαλόκαιρο; Δεν αρκεί να περάσουμε καλά; Δε θα διαφωνήσω, κι εγώ διασκέδασα βλέποντας την ταινία. Αλλά όταν γύρω μας καίγεται το σύμπαν δεν μπορούμε να κάνουμε πως δε συμβαίνει τίποτα!
Στράτος Κερσανίδης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα kersanidis.wordpress.com