ΠΕΣΜΕΝΑ ΦΥΛΛΑ - Στράτος Κερσανίδης
Μια ρομαντική ιστορία αγάπης
Αυτήν είναι μια απλή ιστορία αγάπης ανάμεσα σε έναν αλκοολικό εργάτη και μια άνεργη κοπέλα που ψάχνει για δουλειά. Μια ιστορία αγάπης που περνάει μέσα από μια σειρά συμπληγάδων και ατυχών συμπτώσεων με τους δύο κεντρικούς χαρακτήρες να προσπαθούν αλλά να μην καταφέρνουν να συναντηθούν.
Ο Άκι Καουρισμάκι με τα «Πεσμένα φύλλα» (Kuolleet Lehdet) σκηνοθετεί μια ιστορία ασύμπτωτων… συμπτώσεων, ένα τρυφερό, ρομαντικό, ερωτικό παραμύθι μεταξύ δύο απλών, καθημερινών ανθρώπων. Που μέσα από την ανυπαρξία δραματικών κορυφώσεων αναδεικνύεται η σκηνοθετική ιδιοφυΐα του Φιλανδού σκηνοθέτη καθώς κατορθώνει να καθηλώσει τους θεατές. Είναι εντυπωσιακός ο τρόπος του Καουρισμάκι, το πως δηλαδή μέσα από την αποστασιοποίηση και την απουσία κατορθώνει να δώσει τόσο μεγάλες ποσότητες συναισθήματος. Το πως οι ήρωές του χωρίς κανένα χαμόγελο, σχεδόν ανέκφραστοι και μελαγχολικοί, απόντες από τα όσα συμβαίνουν και όσα τους συμβαίνουν προσφέρουν τόση τρυφερότητα και τόση αγάπη. Ο άνδρας και η γυναίκα στα «Πεσμένα φύλλα» είναι δύο μοναχικές υπάρξεις που διψούν για αγάπη, για συντροφικότητα. Αναζητούν το άλλο μισό τους χωρίς όμως να το κυνηγούν, να το διεκδικούν. Θαρρείς και το περιμένουν να έρθει από μόνο του κι όταν εμφανιστεί θα το αρπάξουν.
Οι ήρωες του Άκι Καουρισμάκι είναι άνθρωποι που κινούνται σχεδόν μηχανικά. Η ακραία βορειοευρωπαϊκή ψυχρότητα τους κάνει να φαντάζουν στα δικά μας μάτια, σαν φιγούρες που κινούνται σε ένα παράλληλο σύμπαν. Κι όμως αυτήν την ψυχρότητα ο Καουρισμάκι την μεταμορφώνει και απομυζώντας την βγάζει από μέσα της όλη την τρυφερότητα του κόσμου.
Οι πρωταγωνιστές του παραμένουν ανέκφραστοι σε όλη τη διάρκεια της ταινίας, κινούνται μηχανικά. Με το αδιόρατο υπονομευτικό του χιούμορ, ο σκηνοθέτης δίνει ευχάριστες ανάσες στο κελαρυστό αυτό φιλμ που κυλάει σαν δροσερό νερό. Μεθοδικά σκηνοθετημένη ταινία, σχεδόν αψεγάδιαστη, που μέσα από την απλότητα κατορθώνει να αναδείξει το μεγαλείο της. Είναι μια ταινία για τους απλούς ανθρώπους που προέρχονται από την εργατική τάξη. Είναι μια ταινία αληθινή και ειλικρινής επικεντρωμένη στον άνθρωπο και τα συναισθήματά του. Με γοητευτικά καδραρίσματα, εξαιρετική μουσική επένδυση, αστεία και συγκινητική, σοβαρή χωρίς όμως να παίρνει πολύ σοβαρά τον εαυτό της, με σινεφίλ αναφορές. Είναι αυτό το σινεμά που σε κάνει να το ευχαριστιέσαι, που σου προσφέρει όχι απλή απόλαυση αλλά κάτι περισσότερο: ηδονή. Με εικόνες βάλσαμο για την ψυχή με τον Ακι Καουρισμάκι να σε οδηγεί μέσα από τη μελαγχολία στο φως της αισιοδοξίας.
Τα «Πεσμένα φύλλα» είναι μια ταινία που μετατρέπει το έλασσον σε μείζον και κάνει αυτό το ταπεινό φιλμ να λάμπει σαν πολύτιμος λίθος. Μια μικρή μεγάλη ταινία από έναν μεγάλο σκηνοθέτη.
Η υπέροχη δημιουργία του Άκι Καουρισμάκι, που τιμήθηκε με το Βραβείο της Επιτροπής στο Φεστιβάλ των Καννών, επελέγη και προβλήθηκε ως ταινία λήξης στο φετινό 64ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
Στράτος Κερσανίδης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα kersanidis.wordpress.com