Μενού

ΕΝΑ ΟΜΟΡΦΟ ΠΡΩΙΝΟ - Στράτος Κερσανίδης

1804 2

Κοκτέιλ συναισθημάτων

Η Σαντρά, μια νέα, όμορφη γυναίκα, που έχασε τον άντρα της, μεγαλώνει μόνη την 8χρονη κόρη της εργαζόμενη ως διερμηνέας. Παράλληλα, μαζί με την αδελφή της, έχει να φροντίσει και τον πατέρα της, που πάσχει από το σύνδρομο Μπένσον, μια εκφυλιστική ασθένεια η οποία εξασθενεί σταδιακά τη μνήμη, τη σκέψη αλλά και την όραση του ασθενούς. Η ίδια λατρεύει και θαυμάζει τον πατέρα της που ήταν διακεκριμένος καθηγητής Φιλοσοφίας. Καθώς η κατάστασή του χειροτερεύει και δυσκολεύεται ακόμη και να αυτοεξυπηρετηθεί, η Σαντρά αναζητά ένα αξιοπρεπές γηροκομείο για να τον φιλοξενήσει.

Την ίδια ώρα, και ενώ βιώνει μια κατάσταση που μοιάζει με πένθος, συναντά έναν παλιό της φίλο, τον Κλεμάν, με τον οποίο ξεκινά μια παθιασμένη σχέση. Μόνο που ο Κλεμάν είναι παντρεμένος και η Σαντρά, προσπαθώντας μέσα από τον έρωτα να ξεφύγει, προσθέτει ακόμη ένα πρόβλημα στη ζωή της.

 Η Μία Χάνσεν-Λαβ με το «Ένα όμορφο πρωινό» (Un beau matin), σκηνοθετεί μια ταινία λεπτών αποχρώσεων, ένα βαθύ ανθρώπινο δράμα, με ηρωίδα μια γυναίκα που αναζητά κάτι να πιαστεί. Την ώρα που νιώθει πως χάνει τον πατέρα της, τον οποίο υπεραγαπά και τον βλέπει αργά-αργά να «φεύγει» από την πραγματικότητα, βρίσκει αποκούμπι στον έρωτα για τον παλιό της φίλο. Η σκηνοθέτρια, όπως έχει πει, προσπάθησε να εξερευνήσει το κατά πόσον μπορούν να συνυπάρξουν δύο τόσο αντιφατικά συναισθήματα. Και κατάφερε να το πετύχει μέσα από την λεπτότητα της κινηματογράφησης και την ισορροπημένη προσέγγιση των κεντρικών της χαρακτήρων, ιδίως της Σαντρά και του πατέρα της, Γκεόργκ.

Μια ταινία που αναδεικνύει τον καθημερινό αγώνα μιας γυναίκας να τα βγάλει πέρα, αλλά και την πάλη των αλληλοσυγκρουόμενων συναισθημάτων της. Με δύο θαυμάσιους πρωταγωνιστές, την ανεπιτήδευτη Λεά Σεϊντού και τον υπνωτιστικό Πασκάλ Γκρεγκορί σε έναν ρόλο που στοιχειώνει το θεατή, η Χάνσεν-Λαβ,  σκηνοθέτησε μια πολύ καλή ταινία η οποία βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ των Καννών,  στο 15μερο σκηνοθετών.

Να σημειώσουμε ακόμη πως, εμμέσως πλην σαφώς, η ταινία ασκεί κριτική στο γαλλικό σύστημα παροχής υγείας και όχι μόνο.

Στράτος Κερσανίδης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα kersanidis.wordpress.com

Smart Search Module