Μενού

ΕΥΤΥΧΙΑ - Νίνος Φένεκ Μικελίδης

Στα παλιά, εμπορικά μελοδράματα της Φίνος Φιλμ» και της «Ανζερβός», με μια εκμοντερνισμένη, χάρη στις νέες τεχνολογίες, επίφαση, στρέφεται ο Άγγελος Φραντζής («Ακίνητο ποτάμι», «Σύμπτωμα») για να αφηγηθεί την ιστορία της ατίθασσης, αποφασισμένης να ζήσει τη ζωή της. Γεννημένης στο Αϊδίνι, διάσημης στιχουργού Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου, που τους στίχους της ζωντάνεψαν με τη μουσική τους πρόσωπα όπως ο Τσιτσάνης, ο Καλδάρας, ο Χιώτης και ο Χατζιδάκις.

Zizotek 2 696x392

Το αποσπασματικό (για να καλύψει όλη την περίοδο στη δίωρη διάρκειά του), δοσμένο μέσα από συνεχή φλας-μπακ, σενάριο της Κατερίνας Μπέη εκμεταλλεύεται όλα τα γνωστά κλισέ των βιογραφικών ταινιών, τόσο στις (υπερβολικά) μελοδραματικές σκηνές, όσο και στις σκηνές εντυπωσιασμού (ενδιάμεσες συναντήσεις της ηρωίδας με τους διάφορους καθώς και άλλα πρόσωπα (τη Ρένα Βλαχοπούλου, τον Φραγκίσκο Μανέλλη, που παντρεύτηκε την αδερφή της), με την Ευτυχία να περνά την ώρα της καπνίζοντας και παίζοντας χαρτιά (η μεγάλη μανία της), ενώ παράλληλα σημειώνει τα τραγούδια της είτε σε χαρτιά από κουτιά τσιγάρων είτε σε χαρτοπετσέτες.

Εκείνο όμως που λείπει περισσότερο από το σενάριο είναι η σκιαγράφηση των χαρακτήρων (μαζί κι εκείνος του ομοφυλόφιλου Λουκά, που στηρίζεται σε στερεότυπα) καθώς και η δημιουργία της ατμόσφαιρας της Ελλάδας της εποχής στην οποία ζούσε η Ευτυχία. Με την Καρυοφιλλιά Καραμπέτη υπερβολική στο ρόλο μιας σε μεγάλη ηλικία Ευτυχίας (με απόγειο τη σκηνή του θανάτου της μητέρας της) και την Κάτια Γκουλιώνη, κάπως επίπεδη, στο ρόλο της νεότερης Ευτυχίας.

Ο Φραντζής εξυπηρετεί ικανοποιητικά το σενάριο, χωρίς όμως εκείνη τη φρεσκάδα και την έξαρση που θα το ανέβαζε σ’ ένα άλλο, καλύτερο επίπεδο. Εκτός από τις σκηνές της μικρασιατικής καταστροφής (που είναι και οι καλύτερες της ταινίας), δεν βλέπουμε, έστω και σε φόντο, τίποτα από την περίοδο της μεταξικής δικτατορίας, της γερμανικής κατοχής, της Αντίστασης, του εμφύλιου πολέμου, του παρακράτους της δεξιάς ή της περιόδου της φτώχιας και της μετανάστευσης. Όλα όσα παρακολουθούμε μοιάζουν σαν να εκτυλίσσονται σε κάποια παραμυθένια χώρα ή σε άλλο πλανήτη, παρόλο που η Ευτυχία έζησε σε μια συγκεκριμένη Ελλάδα κοινωνικών και πολιτικών αλλαγών, στην Ελλάδα της περιόδου ανάμεσα στη δεκαετία του ’20 και εκείνη στις αρχές του ΄70.

Νίνος Φένεκ Μικελίδης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα enetpress.gr

Smart Search Module