ΞΕΡΙΖΩΜΕΝΟΙ - Γιάννης Ζουμπουλάκης
Επτά πρόσωπα διαφορετικής γενιάς και ηλικιών, από διάφορα σημεία του κόσμου (ανάμεσά τους η Ελλάδα, το Αφγανιστάν, η Ισπανία και η Ρωσία) και όλα συνδεδεμένα με την έννοια του ξεριζωμού σε πολιτικό ως επί το πλείστον πλαίσιο (γιατί υπάρχει και ο ξεριζωμός λόγω COVID), ξετυλίγουν μνήμες ενώ αφηγούνται τις ιστορίες τους μπροστά στον φακό (ή το… skype) της σκηνοθέτριας Ελένη Αλεξανδράκη.
Όλα τα πρόσωπα έχουν ενδιαφέρον, όλες οι ιστορίες ενίοτε συγκινούν. Όμως διάσπαρτα ειπωμένες, χωρίς ρυθμό και με μια επίπεδη, απαρχαιωμένη τηλεοπτική γραφή (κεφάλια που μιλούν) – για να μην αναφερθώ στην προχειρότητα του skype – οι επτά αυτές ιστορίες κάπου «χάνονται» στα 98’ διάρκειας του ντοκιμαντέρ. Στο τέλος δεν θυμάσαι παρά ελάχιστες στιγμές, αν όχι απλώς την (αυτονόητη) αίσθηση του ξεριζωμού που όλα τα πρόσωπα έχουν βιώσει. Εμφανίζονται οι Μυρτώ Μάντα, Γιάννης Ατζακάς, Σήφης Ζαχαριάδης (γιός του Νίκου Ζαχαριάδη), Μαρία Μερσέντες Μπουένο Μοράλες, Ενρίκε Ολιβερ, Ζαν Φιλίπ Ζαν Μαρί και Ρεζουάνα Σεκανταρί.
Γιάννης Ζουμπουλάκης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα tovima.gr