Μενού

ΑΝΙΕΣ ΜΕ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΒΑΡΝΤΑ, Η - Γιάννης Ζουμπουλάκης

Για όσους θα ήθελαν να έχουν μια ιδέα γύρω από τον κινηματογραφικό κόσμο της βελγίδας σκηνοθέτριας Ανιές Βαρντά (1928 – 2019), δεν έχουν παρά να ρίξουν μια ματιά στο κύκνειο άσμα της, το οποίο, σχεδόν σαν μια αποχαιρετιστήρια επιστολή προς το κοινό, είναι μια αναδρομή σε όλον αυτόν τον κόσμο, μέσα από σκηνές των ταινιών της, από την «Κλειώ από τις 5 ως τις 7» (1962) μέχρι το περσινό της «Πρόσωπα και ιστορίες» που προτάθηκε για το Οσκαρ καλύτερου ντοκιμαντέρ. Η Βαρντά είναι η πρώτη γυναίκα που εκπροσώπησε τη γαλλική Nouvelle Vague, το ριζοσπαστικό κινηματογραφικό κίνημα που άνθησε στα τέλη της δεκαετίας του 1950 και στη δεκαετία του 1960.

Αυτή η «ιέρεια του γαλλικού Νέου Κύματος», όπως κάποτε την είχαν αποκαλέσει, συνυπήρξε δίπλα σε τεράστιους σκηνοθέτες του Κύματος. Τον Ζαν-Λικ Γκοντάρ, τον Φρανσουά Τριφό, τον σύζυγό της Ζακ Ντεμί, με τον οποίο μοιράστηκε τη ζωή της μέχρι τον θάνατό του το 1990. Η «Ανιές με τα λόγια της Βαρντά» περιέχει αποσπάσματα διαλέξεων που η σκηνοθέτρια έχει δώσει στο πέρασμα του χρόνου σε διάφορα πανεπιστήμια του κόσμου, από το Χάρβαρντ ως το Βένις Μπιτς της Καλιφόρνιας, αλλά είναι ο τρόπος με τον οποίο «δένει» τα λόγια της με τις ήδη υπάρχουσες εικόνες των ταινιών της που συγχρόνως συγκινεί και γαληνεύει. Χωρίς κομπασμούς και παχιά λόγια αλλά με μια έντονα φιλοσοφημένη διάσταση.


Γιάννης Ζουμπουλάκης

Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα in.gr

Smart Search Module