Μενού

ΠΑΝΣΙΟΝ, Η - Γιάννης Καντέα Παπαδόπουλος

Ένα αγαθών προθέσεων, ανάλαφρο κωμικό ταξίδι αυτογνωσίας, το οποίο όμως δεν προσφέρει κάποιο κινηματογραφικό σουβενίρ άξιο συζήτησης.

Ο Μιλάν είναι ένας 30άρης που δεν αντέχει τους ηλικιωμένους. Η μοίρα, όμως, του στήνει μια μοναδική φάρσα, όταν εξαιτίας μιας παρεξήγησης υποχρεώνεται σε εκατοντάδες ώρες κοινωφελούς εργασίας σε γηροκομείο, ώστε να αποφύγει τη φυλάκιση. Εκεί, οι ιδιότροποι ένοικοι του επιφυλάσσουν μια εμπειρία που θα του μείνει αξέχαστη.

1546 4

Η πρωτοτυπία δεν είναι εκείνο που περιμένει κανείς από ταινίες σαν την "Πανσιόν", οι οποίες βασικά υπόσχονται ανάλαφρα αστεία, ζεστό κλίμα και συμφιλιωτικά πανανθρώπινα μηνύματα. Τα δύο τελευταία προσφέρονται εν αφθονία –βοηθούν οι σχηματικοί αλλά οικείοι περιφερειακοί ήρωες–, αγνοείται ωστόσο το αξιομνημόνευτο χιούμορ. Το ταξίδι αυτογνωσίας του Μιλάν είναι αναμφίβολα ευχάριστο και αγαθό στις προθέσεις του, δεν προσφέρει όμως κάποιο κινηματογραφικό σουβενίρ άξιο συζήτησης.

Γιάννης Καντέα Παπαδόπουλος
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα athinorama.gr

Smart Search Module