Μενού

ΧΑΜΕΝΗ ΣΚΗΝΗ, Η - Τάσος Ντερτιλής

Μια γλυκόπικρη ωδή στη μαγεία της μεγάλης οθόνης με φόντο μια σκοτεινή περίοδο της σύγχρονης Κινέζικης Ιστορίας

ΣΥΝΟΨΗ: Βρισκόμαστε στη δεκαετία του 60, κάπου στην αχανή Βορειοδυτική Κίνα της Πολιτιστικής Επανάστασης. Ένας κρατούμενος αποδρά από το στρατόπεδο εργασίας μόνο και μόνο για να παρακολουθήσει τα Κρατικά Επίκαιρα στον κινηματογράφο ενός κοντινού χωριού. Έχει το λόγο του. Μα ένα ορφανό κορίτσι έχει κλέψει τη μπομπίνα της ταινίας. Κι αυτή έχει το λόγο της. Καθώς οι χωρικοί περιμένουν ανυπόμονα να αρχίσει η προβολή, οι εντάσεις κορυφώνονται.

1531 1

«Όποιος έχει τη Μύγα μυγιάζεται» λέει η παροιμία! Προφανώς το Κινεζικό καθεστώς μυγιάστηκε αρκετά για να εμποδίσει με κάθε τρόπο την προβολή της ταινίας του Ζανγκ Γιμού στο Φεστιβάλ Βερολίνου, ξεσηκώνοντας την κατακραυγή της διεθνούς κινηματογραφικής κοινότητας. Παρόλα αυτά η μετέπειτα παγκόσμια προβολή της ταινίας δεν εμποδίστηκε, οδηγώντας την σε βραβεία και λαμπρή καριέρα. Πληροφόρηση για τον αν πρόκειται για την ίδια την ταινία απείραχτη ή για μονταρισμένη βερσιόν, δεν υπάρχει. Αυτό που είναι βέβαιο είναι η σκλήρυνση του καθεστώτος προς όποιον κατακρίνει το παρελθόν του κόμματος, ακόμη κι αν είναι ο εκλεκτός και διεθνούς φήμης σκηνοθέτης Ζανγκ Γιμού, μεταξύ άλλων καλλιτεχνικός διευθυντής των Ολυμπιακών Αγώνων του 2008.

Η Χαμένη Σκηνή είναι από τις ελάσσονες παραγωγές του μεγάλου Κινέζου δημιουργού. Αυτό δεν σημαίνει ότι υστερεί σε εικαστική και συναισθηματική δύναμη σε σχέση με το κλασσικό του έργο. Ποτισμένη με γλυκύτητα για τους χαρακτήρες της, πικρία για την καταδίκη τους από παρανοϊκούς μηχανισμούς εξουσίας και αγάπη για την μαζικότητα της δύναμης της τέχνης, η Χαμένη Σκηνή είναι ένα γράμμα αγάπης, μια ωδή για τον Κινηματογράφο, εφάμιλλη ίσως του Cinema Paradiso. Αξέχαστη θα μας μείνει η σκηνή του ομαδικού καθαρισμού του φιλμ στα παρασκήνια του κινηματογράφου του χωριού υπό τις οδηγίες του μηχανικού προβολής, ισχυρού άνδρα της περιοχής λόγω της τέχνης του.

Τρεις υπέροχοι πρωταγωνιστές, αναμενόμενα εκπληκτική διεύθυνση φωτογραφίας και ένας πολυαγαπημένος μάστερ σε μεγάλα σκηνοθετικά κέφια. Μια μικρή σινεφίλ απόλαυση.

Τάσος Ντερτιλής
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα grandmagazine.gr

Smart Search Module