ΤΖΟ Ο ΛΕΜΟΝΑΔΑΣ (Επαν.) - Στράτος Κερσανίδης
Ήταν σκληρός και τον λέγαν Τζο!
Το 1885, στο Στέτσον Σίτι, μια μικρή πόλη του Φαρ Ουέστ, κυριαρχεί η βία και ο αλκοολισμός. Ο Νταγκ ο Κακός, ιδιοκτήτης του μπαρ, πλουτίζει πουλώντας ουίσκι ενώ έχει βάλει στο μάτι την όμορφη τραγουδίστρια Τορνάδο Λι. Εκείνη όμως δεν ενδίδει στις ορέξεις του, καθώς περιμένει τον «ιππότη» ο οποίος θα καταφθάσει και θα την κάνει καλύτερο άνθρωπο. Ανάμεσα στους κατοίκους τους Στέτσον Σίτι είναι και ο Έζρα ο Καλός μαζί με την κόρη του, την όμορφη Ουίνιφρεντ, οι οποίοι ανήκουν στην αντιαλκοολική οργάνωση Αναγέννηση της Καλιφόρνιας. Όμως ενώ ο αγώνας που κάνουν μοιάζει μάταιος ξαφνικά θα εμφανιστεί ένας απρόσμενος σύμμαχος.
Ένας γενναίος, μοναχικός άνδρας ντυμένος στα λευκά, έρχεται ως αρωγός στον αγώνα τους εναντίον του αλκοόλ, το οποίο είναι η αιτία όλων των κακών. Είναι ο Τζο ο Λεμονάδας, ο οποίος λανσάρει ένα νέο ποτό, χωρίς αλκοόλ, την Κόλα Λόκα! Αμέσως θα γίνει στόχος του Νταγκ του Κακού και του ακόμη πιο κακού αδελφού του, Χογκαφόγκο! Η Τορνάδο Λι, ερωτεύεται τον Τζο με την πρώτη ματιά και πιστεύει πως αυτός είναι ο άνθρωπος που θα την κάνει καλύτερη. Ο Τζο όμως δεν έχει μάτια παρά μόνον για την Ουίνφρεντ. Η μεγάλη μάχη μόλις αρχίζει. Τα εξάσφαιρα βγαίνουν από τις θήκες και ο αγώνας του Καλού ενάντια στο Κακό ξεκινά! Κυρίες και κύριοι, αυτός είναι ο «Τζο ο Λεμονάδας» (Limonádový Joe aneb Konská opera), ένα γουέστερν από την Τσεχοσλοβακία! Γυρίστηκε το 1964 και το σκηνοθέτησε ο Όλντριχ Λίπσκι (1924-1986), ένας από τους εκπροσώπους του τσεχοσλοβάκικου νέου κύματος.
Όπως πολύ εύκολα γίνεται αντιληπτό από την υπόθεση, η ταινία δεν είναι ακριβώς γουέστερν αλλά μια πανέξυπνη παρωδία γουέστερν η οποία δεν αφήνει τίποτε όρθιο! Με σκηνές που θυμίζουν βουβή κωμωδία γεμάτη γκαγκ αλλά και όλα τα κλισέ των ταινιών γουέστερν, ο «Τζο ο Λεμονάδας» αφενός αποτίει φόρο τιμής, αφετέρου αποδομεί με κάθε τρόπο το συγκεκριμένο κινηματογραφικό είδος και μαζί του ολόκληρη την κινηματογραφική βιομηχανία του Χόλιγουντ. Και μέσω αυτής τον καταναλωτισμό και το κυνήγι του κέρδους των δυτικών κοινωνιών.
Αλήθεια τι αντιπροσωπεύει ο ήρωας Τζο ο οποίος στην πραγματικότητα διαφημίζει το ποτό που φτιάχνει η οικογενειακή του επιχείρηση και που ονομάζεται… Κόλα Λόκα; Είναι ένας αληθινός ήρωας που νοιάζεται με το Καλό ή το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να πουλήσει το προϊόν του; Κι αν πάμε ένα βήμα παραπέρα, μήπως για να είσαι «ήρωας» πρέπει να είσαι λευκός, υγιής, όμορφος, πλούσιος… και να έχεις σπόνσορες; Τι μας λέει εντέλει ο Λίπσκι με την καταιγιστική, σουρεαλιστική του παρωδία η οποία συνδυάζει την κριτική με τη γνήσια σινεφιλία;
Αυτόν τον έξυπνο κι αστείο τρόπο βρήκε ο Όλντριχ Λίπσκι για να σατιρίσει τον καταναλωτισμό. Με μια ταινία στην οποία συμβαίνουν διάφορα απίθανα, με σεναριακές ανατροπές, πιστολίδια, ίντριγκες, έρωτες και… δροσερή Κόλα Λόκα!
Στράτος Κερσανίδης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα kersanidis.wordpress.com