ΛΟΥΙΣ ΓΟΥΕΪΝ: ΕΝΑΣ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ - Γιάννης Ζουμπουλάκης

Η υστερία στην οποία είναι βυθισμένη η ταινία του Γουίλ Σαρπ  έχει επιπτώσεις στην ίδια την εξιστόρηση της εκκεντρικής, χαρούμενης μα συγχρόνως πονεμένης ζωής του Λουίς Γουέιν (Μπένεντικτ Κάμπερμπατς): με το ευφάνταστο ζωγραφικό έργο του και το πάθος του για τις δυνατότητες του ηλεκτρικού ρεύματος, ο Γουέιν συνέβαλλε ώστε πολύς κόσμος να απαλλαγεί από τις προκαταλήψεις του για τις γάτες και να τις αγαπήσει.

Ο αντισυμβατικός χαρακτήρας του Γουέιν που αγνοώντας ακόμα και τις ανάγκες της οικογενείας του ήθελε να υλοποιήσει τα δικά του οράματα αδιαφορώντας για τα συντηρητικά  προνόμια μιας «κανονικής» δουλειάς έχει κάποιο ενδιαφέρον και με τον Κάμπερμπατς στον ρόλο, μπορείς να αντιληφθείς το πόσο γοητευτικός μπορεί να γίνει. Και όμως δεν γίνεται διότι η παρδαλή σκηνοθεσία του Γουίλ Σαρπ που θαρρείς ότι προσπαθεί να μιμηθεί τον Τιμ Μπάρτον χωρίς στην πραγματικότητα να μπορεί, ακυρώνει το σύνολο και με μια λέξη, κουράζει.

Γιάννης Ζουμπουλάκης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα tovima.gr