Μενού

FLOW: ΓΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΦΟΒΟΤΑΝ ΤΟ ΝΕΡΟ, Η - Παυλίνα Αγαλιανού

Trailer

Οταν μια μεγάλη πλημμύρα καταστρέφει το σπίτι της Γάτας, εκείνη βρίσκει καταφύγιο σε ένα σκάφος που κατοικείται από διάφορα ζώα, με τα οποία θα πρέπει να συνεργαστεί, παρά τις διαφορές τους. Με την κιβωτό τους, που πλέει μέσα σε μυστηριώδη πλημμυρισμένα τοπία, αντιμετωπίζουν τις προκλήσεις και τους κινδύνους της προσαρμογής σε αυτόν τον καινούργιο, υδάτινο κόσμο.

Το «Flow» είναι μια οικολογική αλληγορία για τον άνθρωπο και τη φύση. Η φύση, αιώνια, διαχειρίζεται μόνη της τις καταστροφές και την αναγέννησή της, ποια ζώα θα συνεχίσουν και ποια θα περάσουν στη λήθη, ποια θα αναπτύξουν πρόσθετες ικανότητες και ποια θα χαθούν για πάντα. Πρόκειται για ένα ταξίδι επιβίωσης των ειδών σε μια μεγάλη καταιγίδα. Ο άνθρωπος απουσιάζει ολοκληρωτικά από την ταινία. Η κοιλάδα πλημμυρίζει, το ανθρώπινο στοιχείο υπάρχει μόνο σε υλικά στοιχεία, βάρκες, κανάτια, χτίσματα και αγάλματα που θάβονται κάτω από το νερό. Είναι λες και η Γη έχει εγκαταλειφθεί οριστικά από τον άνθρωπο. Μοιάζει λες και μας ξεναγεί στα ερείπια ενός αρχαίου πολιτισμού. Αυτό το γατάκι, που μαθαίνει να μη φοβάται το νερό, ταξιδεύει με μια παρέα ζώων κατά μήκος ενός ποταμού και αναγκαστικά όχι μόνο μαθαίνει να επιβιώνει, αλλά διδάσκει και τους γύρω του αλληλεγγύη και αγάπη. Ολα τα ζωάκια, όσο διαφορετικά κι αν είναι, δεν πειράζουν το ένα το άλλο μέσα στη βάρκα, ίσως γιατί αυτό που τα απειλεί είναι πολύ μεγαλύτερο από την πείνα. Το «Flow» ρέει σαν νεράκι, χωρίς λόγια, με τους ήχους της φύσης σε ταξιδεύει κάπου πολύ μακριά στον χρόνο, κι όμως μοιάζει τόσο σημερινό, σαν παραβολή για τον σύγχρονο κόσμο που καταρρέει και μόνο η ομαδικότητα μπορεί να μας κάνει να επιβιώσουμε. Το σχέδιό του στα ζώα είναι συχνά ατελές, όμως όλη η περιγραφή της φύσης αγγίζει την τελειότητα. Μήπως ήθελε να δείξει ότι ο καθένας μόνος του είναι ατελής; Βλέπεται από όλες τις ηλικίες, λίγο πιο δύσκολα από τις μικρότερες, λόγω της διάρκειάς του. Το Σαββατοκύριακο πριν την προβολή της ταινίας θα παρουσιάζεται το εξαιρετικό animation μικρού μήκους «Ανοιχτά Φτερά», σε σενάριο και σκηνοθεσία των Ταξιάρχη Δεληγιάννη και Βασίλη Τσιουβάρα, μια εκπληκτική ιστορία ενός μικρού σπίνου που αναγκάζεται να αφήσει την πατρίδα του, η οποία είναι σε εμπόλεμη κατάσταση, και μεταναστεύει σε μια ξένη χώρα... Μια δουλειά με ευαισθησία, ανθρωπιά και συγκίνηση, που είδαμε στο πρόσφατο Φεστιβάλ Ολυμπίας.

Παυλίνα Αγαλιανού
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα rizospastis.gr

Smart Search Module