Χωρίς διαλόγους, το μινιμαλιστικό animation ψηλαφεί γλυκόπικρα την έννοια του εφήμερου και τις αντιφάσεις μιας φιλίας, εκπλήσσοντας ευχάριστα.
Σε μια εκδοχή της 80s Νέας Υόρκης όπου τα ζώα κυκλοφορούν σαν άνθρωποι, ένας σκύλος γίνεται κολλητός φίλος με ένα ανδροειδές, εκπληρώνοντας την επιθυμία του για συντροφιά. Σύντομα, ωστόσο, οι δυο τους ανακαλύπτουν τις προκλήσεις της μοναξιάς εξαιτίας ενός λάθους που τους χωρίζει για μήνες.
Ο Πάμπλο Μπέργκερ ("Blancanieves") υιοθετεί έναν αυστηρό μινιμαλισμό, βασιζόμενος στον λιτό σχεδιασμό και την πλήρη απουσία διαλόγων, θέλοντας να επιτρέψει στα συναισθήματα να αναβλύσουν. Δύσκολη αποστολή, στην οποία επιτυγχάνει, παρά ορισμένες εύκολες σεναριαρικές αποφάσεις, καθώς ψηλαφεί γλυκόπικρα την έννοια του εφήμερου και τις αντιφάσεις μιας φιλίας, εκπλήσσοντας ευχάριστα με τη ματιά του. Αυτή, με τη σειρά της, προσθέτει ποιότητες ρεαλισμού σε ένα φιλμ που δεν φοβάται να μιλήσει στο νεανικό κοινό για την πολυπλοκότητα των ανθρώπινων σχέσεων.
Γιάννης Καντέα Παπαδόπουλος
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα athinorama.gr