Η σχέση δασκάλου – μαθητή στο οτιδήποτε, συνθήκη που έχει απασχολήσει αρκετά τον κινηματογράφο, είναι ο καμβάς στον «Τενόρο» δεύτερη μεγάλου μήκους ταινίας του Γάλλου Κλοντ Ζιντί Τζούνιορ (γιου του σκηνοθέτη και παραγωγού Κλοντ Ζιντί). Εδώ, το φωνητικό ταλέντο του Αντουάν, νεαρού από τα «περιθωριακά» προάστια του Παρισιού που βγάζει το ψωμί του ως delivery αλλά τις ελεύθερες ώρες του τραγουδά hip hop, πέφτει στην αντίληψη μιας δασκάλας φωνητικής της Οπερας του Παρισιού που θέλει να επενδύσει πάνω του.
Η σχέση τους κτίζεται υπομονετικά και με αρκετό χιούμορ καθώς ο Αντουάν δείχνει αδιάφορος μπροστά στα σαλόνια και τις υψωμένες μύτες που τον περιτριγυρίζουν την ώρα βεβαίως που η περιέργεια για αυτόν τον κόσμο τον «τρώει». Η ταινία πατά σε αρκετά κλισέ όμως η αντιπαράθεση και εν τέλει γεφύρωση δύο τόσο διαφορετικών μουσικών κόσμων, της rap / hip hop με εκείνον της μουσικής ελίτ, της όπερας και της κλασικής μουσικής είναι μια ιδέα που καλλιεργείται ικανοποιητικά από τον Ζιντί Τζούνιορ και στηρίζεται στην χημεία του ράπερ Μοχάμεντ Μπελκίρ -γνωστού και με το ψευδώνυμο MB14- (Αντουάν) και την Μισέλ Λαρόκ που κρατά τον ρόλο της δασκάλας.
Γιάννης Ζουμπουλάκης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα tovima.gr